pique & peanut butter ( apr. 2021 )

เจอนั่นเจอนี่ – เจอบันทึก เมื่อปีที่แล้ว ปลายฤดูร้อนเดือนเมษายน ปี 2021แต่ทว่าฝนกลับตกหนักทุกวันทั้งฝนข้างในใจ และข้างนอกนั่น ยากจะลืมครบ 1 เดือนแล้วที่ลาออกจากงานประจำแล้วเริ่มทำร้านเป็นของตัวเองอย่างจริงจัง — อันที่จริง เดือนกว่าด้วยซ้ำ เพราะต้องออกจากงานก่อนกำหนด ด้วยภาวะซึมเศร้า ความเศร้าที่ซึมเกินกว่าจะถอดถอนด้วยตัวเอง ;ทำให้ต้องกินยา หาหมอ และปรับสมดุลชีวิต การได้นั่งลงทบทวน และตัดสินใจก้าวเดินอีกครั้งด้วยความจริงใจต่อตัวเองไม่ใช่เรื่องง่าย สำหรับคนขี้กลัวอย่างเรา มองเผินๆ อาจจะดูเป็นพวก perfectionism จริงจังทุ่มเท แต่แท้ที่จริง เราเป็นแค่มนุษย์ขี้กลัวคนนึง ที่บรรจุความรู้สึกไม่มั่นคงเอาไว้แน่นเอียด ความสั่นไหว คลอนแคลนอยู่เต็มอกนั้น เพราะกลัวที่จะล้มเหลว มีหลายเหตุผล ที่จะกลัวเคยคิดว่าเรานี่มันไม่ได้เรื่องที่ขี้กลัวขนาดนี้แต่จริงๆแล้ว มีใครบ้างที่ไม่กลัว เรามีสิทธิ์กลัว และความกลัวทำให้รู้ว่า เราไม่อาจมีชีวิตโดยลำพังความกลัวนี่แหละที่ทำให้เรารู้ว่า ถ้าหากชีวิตนี้จะต้องตายก็กลัวจะไม่ได้ทำสิ่งที่รัก ก่อนวันที่จะสายไป ที่บอกว่ายากจะลืม …เพราะตอนนี้พวกเรารับรู้ได้ว่าโลกใบนี้ มันน่าเศร้าและน่าหดหู่มากแค่ไหนผู้คนล้มตาย ผู้คนแหลกสลาย ความสูญเสียที่ถาโถมเข้าใส่ความผิดหวังที่ครอบงำซ้ำๆ และดูเหมือนจะมืดสนิท คนตัวเล็กๆ ได้แต่ปลอบใจกันไปมาแล้วหวังว่าสักวัน มันจะดีขึ้นเหมือนที่เคยเป็นมา …ต้องนานสักเท่าใดอีกนานเท่าใด เราหดหู่เหลือเกินแล้วเวลาก็ไหลไปเหมือนสายน้ำสิ่งที่ทำได้ในตอนนี้นอกจากเคืองโกรธคือลงมือทำอะไรสักอย่าง — ช่วงเวลาที่เราเหนื่อยล้าเราได้รับกำลังใจ ก่อนพระอาทิตย์ตกดินเมฆฝนเคลื่อนตัวออกไปContinue reading “pique & peanut butter ( apr. 2021 )”

feel like …

No one has seen God, ever. But if we love one another, God dwells deeply within us, and his love becomes complete in us—perfect love! 1 John 4:12  เราต่างก็โหยหาบางสิ่งที่เหมือนกันกับเราทุ่มเทใช้ชีวิตราวกับกำลังเล่นเกมไพ่จับคู่อาจเป็นเพราะ มนุษย์อย่างเราๆ โหยหาการรวมกลุ่มผลักไสความโดดเดี่ยว แต่ขาดการเรียนรู้ที่จะรักษาไพ่ที่เป็นคู่กันเอาไว้ อ่ะ !!แต่ชีวิตพวกเรามันซับซ้อนมากกว่าจะเปรียบเทียบกับเกมจับคู่นั่นนี่นาลองสังเกตดูเล่นๆ ว่า มีอะไรบ้างที่เราชอบ มีใครบ้างที่เราชอบ มีอะไรบ้างที่เราทำซ้ำๆ กินซ้ำๆ เก็บสิ่งนั้นเอาไว้ในชีวิต และยกขึ้นหิ้งแห่งดวงใจให้เป็น สิ่งหรือคน ที่สำคัญ เราชอบหนังบางเรื่อง เพราะเรารู้สึกว่า ความสัมพันธ์ของคู่พระนางช่างเหมือนชีวิตของเราอย่างกับยืมสตอรี่ไปเขียนพล็อต / เราชอบหนังสือบางเล่ม เพราะราวกับคนเขียนเข้ามานั่งอยู่ในใจของเราแล้วเขียนมันออกมา / เราชอบคนบางคน เพราะรู้สึกเหมือนคนนี้รู้จักกันมาเนิ่นนานเหลือเกิน / เราชอบไปสถานที่บางที่ซ้ำๆ เพราะมันทำให้นึกถึงอดีตและความทรงจำที่ยากจะลืมContinue reading “feel like …”

I love, because He first loved me.

ถ้าให้เลือก ก็อยากมีชีวิตที่เห็นแก่ตัวสุดขั้วไม่ต้องทำเพื่อใคร ไม่ต้องคิดอะไร. ถ้าให้เลือก ก็อยากมีชีวิตที่เห็นแก่ตัวสุดขั้วไม่ต้องทำเพื่อใคร ไม่ต้องคิดอะไรแต่การทำแบบนั้นมันยิ่งทำเราเศร้า เศร้ากว่าเดิมยิ่งเรากอบโกยเพื่อตัวเองมันยิ่งร่วงโรย รั่วไหล ในวันที่เราเศร้ามากๆ จนไม่อยากอยู่แล้ว เราถามพระเจ้าว่า ทำไมพระเจ้าไม่เอาชีวิตของเราไปซะที ? ทำไมถึงให้เรามีชีวิตอยู่ … ทำไมทุกคืนที่เราอธิษฐานขอให้พระเจ้าเอาชีวิตเราไป แต่เช้าวันต่อมา เรากลับได้ลมหายใจโดยที่ไม่ได้ร้องขอ เราเจ็บปวดที่ต้องมีชีวิตเราเจ็บปวดที่คนรักของเราต่างก็จากไปจากชีวิตเราทีละคน เจ็บปวดที่คนที่เรารักและรักเรา เหลือน้อยลง น้อยลง — เจ็บปวดที่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้น แต่พระเจ้าให้คำตอบกับเราว่าการที่ผู้คนเหล่านั้นต้องจากไป การที่พระเจ้าอนุญาตให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้น ไม่ได้แปลว่าพระเจ้าไม่รักเรานะ ไม่ได้แปลว่าพระเจ้าลืม หรือไม่ใส่ความรู้สึกของเรา — แต่พระเจ้ารักเรา รักเรามาก ตั้งแต่ก่อนเราจะเกิดขึ้นมา พระเจ้าวางแผนการสำหรับชีวิตเรา ออกแบบชีวิตของเราไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว แต่เราเป็นเด็กงอแงอ่ะ เราก็ยังถามต่อไปว่า แล้วทำไมไม่ให้เราเจอสิ่งที่ดีกว่านี้ล่ะ เราก็เหนื่อยเป็นเหมือนกัน พระเจ้าทำได้ แต่ทำไมถึง ( ยัง ) ไม่ทำ… พระเจ้า แสดงให้เราเห็นอย่างชัดเจนแล้ว พระเจ้ากำหนดเอาไว้แล้ว พระเจ้ารู้ทุกอย่างอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว และพระเจ้าแสดงออกให้เราเห็นแล้วผ่านทางพระเยซูคริสต์ที่ตายบนไม้กางเขนเพื่อเรา เราเป็นคริสเตียนตั้งแต่เด็ก แต่เราไม่เข้าใจเรื่องนี้เรามองกางเขนอย่างผิวเผินจนเราไม่แน่ใจว่าเราเชื่อว่าพระเยซูมีร่างกาย เกิดเป็นมนุษย์ เจ็บปวด ร้องไห้Continue reading “I love, because He first loved me.”

Design a site like this with WordPress.com
Get started